صفحه ای برای اشتراک اندوخته ها

راستش رو بخواید نمیدونستم اسم این پست رو چی بزارم چون محتوا نویسی باعث شده روی عنوان ها خیلی سخت گیر باشم  ولی از صدر نشینی در گوگل و جدال بر سرِ برتری خوشم  اومد قرعه به اسم دومی افتاد اون یکی هم نوشتم اگه دوست داشتید با چشماتون عنوان رو عوض کنید دیگه به بزرگیه خودتون ببخشید .بگذریم 

 از زمانی  که شروع به یادگیری سئو (علم رشد دادن یا بهتر بگم بالا آوردن یک سایت در نتایج گوگل)کردم همیشه به دنبال مطالب بیشتر و خاص تر و یا شاید هم پیچیده تر بودم تا شاید راز اینکه چطور میشه یه سایت رو خیلی عالی و با سرعت هر چه تمام به مقام برتر نتایج گوگل برسونم،پیدا کنم.

هربار با خوندن مقالات جدید و آموزش های متنوع تر خودم رو مثل فیلم های تخیلی وسط یه عالمه فرمول و عدد و رقم میدیم که باعث میشد رسیدن به جواب برام سخت تر بشه ،وقتیم که گوگل الگوریتم های جدید خودش رو معرفی میکرد و در موردش توضیح میداد ،اون حس ایرانی درونم قلقلکم میداد که فکر کنم چطور میشه این یکی رو هم دور زد .

به قول قدیمیا این افکار برای زمان جاهلیت

مدتهاست که روی نوشتن کار میکنم و آموزش های مختلفی رو برای بهبود عملکرد خودم ،گذراندم. محتوا نویسی یک دنیای بیکران از انواع موضوعات مختلفه ،یعنی وقتی تصمیم میگیری که نوشتن رو به عنوان علاقت ادامه بدی باید بدونی چی در انتظارته .

انتخاب با خوده خودته که موضوعی بنویسی یا مختلف ،داستانی بنویسی یا علمی ،کوچه بازاری بنویسی یا ادبی و همه ی اینا خلاصه میشه به علاقه ی درونیت .

هیچ وقت نتونستم با خودم کنار بیام و نتیجه گیری کنم که کدام یک از روش ها برای نوشتن سخت تره اما بعد از مدتها  تحقیق متوجه شدم که چه نوشته ای مورده پسند خواننده قرار میگیره و افراد رو ترغیب به خوندن محتوا یا بهتر بگم نوشته ها میکنه .

در رابطه با تحقیقم باید بگم که با مشاهده ی کتاب های مختلف از نویسنده های مختلف و همین طور بررسی کتاب های پر فروش در سطح دنیا به این نتیجه رسیدم که

علم بهتر است یا ثروت ؟ نوستالژیک ترین سوال در طول زندگیه  تقریبا همه ی ما .

وقتی نوبت به نوشتن انشا با موضوع ( علم بهتر است یا ثروت) میشد،اگر بخوام واقع بینانه بگم تقریبا اکثر ما به این فکر میکردیم که الان چی بنویسم که معلمم بیشتر خوشش بیاد و یه بیست خوش آب و رنگ با یه برچسب صد آفرین خوشگل بچسبونه پایینه انشامون، اما قافل از این که تقریبا همیشه دودل بودیم و نمیدونستین کدومش بهتره چون همیشه از قدیم در ذهن ما نوشتند که علم جدا از ثروته،هرکس علم داشته باشه ثروت نداره و هر کسی هم که ثروت داره قطعا علم نداره ،در مجموعم هرکسی دوتاشو نداره حتما به کل از هستی ساقط شده دیگه.

این افکار بود که باعث شد  زندگی اکثر مردمی که با این انشا ها بزرگ شدن تغییر کنه و تو این زمانی که در حاله گذره یه اجتماع بزرگ از عالم های بی ثروت و یا ثروتمندان بی علم داشته باشیم که از ثروتشون برای گول زدن بقیه  استفاده میکنن.

در اطراف ما انسانهایی که از هردو بهره بردن

همه ما وقتی صحبت از آرزو میشه ،یه عالمه چیز مختلف تو ذهنمون میاد که دوست داریم داشته باشیم یا اینکه کارای مختلفی هست که دوست داریم انجامش بدیم (آرزوم بود یه ماشین آخرین سیستم داشتم باهاش میرفتم دوره اروپا مسافرت ،یا همیشه آرزوم بود سه تا زبان بلد باشم ) اما متاسفانه در حد یه آرزو باقی می مونه چون که از نظر ما دست نیافتنیه .

تو یه کتابی خوندم  که میگفت بزرگترین آسایش آدم مربوط به منطقه ای هست  به نام یک روزی، تا زمانی که در این منطقه زندگی میکنید هرگز به خواسته های خودتون نمیرسید . منظور کلیش این بود که تا زمانی که فقط آرزو کنید و اون رو به آینده های دور گره بزنید به اون ها نخواهید رسید چون هر چی شما پیش میرید اون آرزو ها هم با همونقدر فاصله ازتون دور میشن .

و اما هدف .

اگر بخوام نوبت رو رعایت کنم ،در این پستم باید در مورد هدف گذاری  صحبت کنم توی پست قبلی خودم  با عنوان آرزو یا هدف  که پیشنهاد میکنم  حتما مطالعه کنید یه توضیح مختصر در مورد آرزو و هدف دادم و فرق  یا وجه شباهتشون رو مورد بررسی قرار دادیم.به خودم قول دادم یا در مورد موضوعی ننویسم یا اینکه اگر نوشتم حتما دنباله دار و کامل باشه و نکات مختلفی رو بیان کنم و سر قولم هم  هستم چون هدفه منه نه آرزوی من.

خب دیگه میریم سر موضوع اصلی خودمون ،اگر یه سر کوچیک به کتاب فروشی های اطراف خودتون زده باشید میبینید که پر شده از کتاب های